Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Δέκα πράγματα που άλλαξαν στα καλοκαίρια μας χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι(ΚΛΙΚ καταντήσαμε!)

Έχοντας ξεμείνει καλοκαιριάτικα,μετά απο αρκετά χρόνια,στην πόλη που όλοι αγαπάμε και μισούμε ταυτόχρονα,μακρυά από το άγχος, τη σχιζοφρένεια αλλά και τη θολούρα που δημιουργούν η προετοιμασία των διακοπών και η επιστροφή από αυτές,το μάτι μου μπόρεσε να παρατηρήσει πράγματα που κατόρθωναν να διαφύγουν της προσοχής μου τα προηγούμενα χρόνια.Πρόκειται  για μικροαλλαγές που σίγουρα δε συνέβησαν μέσα σε ένα χρόνο και που σίγουρα,για εμάς τους γύρω στα 30-που ζήσαμε παραθερίζοντες γονείς τη δεκαετία του 80,μεγαλώναμε λυσσόντας με τα υπόλοιπα παιδάκια τη δεκαετία του '90,ξεκινήσαμε να διακοπάρουμε και να ανακαλύπτουμε τη θέση μας μέσα στο καλοκαίρι τη δεκαετία του '00 και βλέπουμε τη ζωη μας,καλοκαιρινή και χειμερινή,να μεταλλάσετε, μέσα στη δεκαετια που διανύουμε-δεν είναι τόσο οικείες.Να σημειωθεί,ότι πέρα από την επίδραση επιμέρους παραγόντων σε καθένα από τα σημεία,όλα μα όλα κρύβουν μέσα τους τη μαγική δύναμη  των πατριαρχών του νεοελληνικού Διαφωτισμού των ιλλουστρασιον φυλλάδων.Δεκτή η κριτική ότι μπορεί  απλά να εξελίσσομαι σε μια αναποδοπαράξενη κωλόγρια.
Ιδού τα 10 σημεία της μετάλλαξης του greek summer:

1)Καταρχήν,ο ίδιος ο όρος greek summer.
Kάτι τα χιτάκια του Φοίβου,κάτι οι ανεκδιήγητες συλλογές της Heaven  και του Compact Disc Club,το ''καλοκαιράκι'' φαφούτιασε,έχασε όλα του τα ωραια υγρά και ένρινά  σύμφωνα,και άρχισε τους ουρανισμούς και τα σιρίσματα ,φέρνοντας μας στο μυαλό μόνο πλαστικούρα και αιρκοντισιόνινκ γουργουρητό.

2)Ο έρωτας της ξαπλώστρας.
Δε χρειάζεται να πω πολλά.Από την τρυφερότητα και τη δροσιά της άμμου,στην εθελοντική και επί χρήμασι τοστοποίηση του κώλου μας.Εδώ μπορούμε να μετρήσουμε και τη γενικότερη καουτσουκίλα ως επίσημα καλοκαιρινή εσάνς.

3)Τα Τζάμπο.
Μας είχανε προειδοποίησει.Το θυμάστε;''ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ!''Κι εμείς όχι μόνο δεν δώσαμε σημασία στην επερχόμενη απειλή,αλλά αφήσαμε τη λαίλαπα να ρουφήξει κι εμάς.Κοροιδεύμαμε την πλέμπα που ψώνιζε πλαστική σαγιοναρίτσα από τα καλάθια.Γινόμασταν εστέτ,βλέπεις.Τώρα που το μεγάλο καλάθι είναι υπό την αιγίδα του τρέιντμαρκ,κλείνοντας όλα τα μικρά επιμέρους καλάθια,συρρέουμε σα τα κοτόπουλα στον ελληνικό(να τα λέμε αυτα!) ναό της κατανάλωσης,αγοράζοντας ολοχρονίς οποιοδήποτε χρήσιμο ή άχρηστο σκουπιδάκι.Έχουμε και το άλλοθι στο στόμα,''είναι φθηνά'',καθαρίσαμε.Λες και η μάσκα και ο αναπνευστήρας μπορούν να έχουν φοβερή απόκλιση τιμής.Πάρε και δωρό ,με αγορές 8000 σκατολοιδιών,την υπέροχη φετινή μας έμπνευση,την αδιάβροχη καλοκαιρινή σακούλα-καλάθι-στα-Μετέωρα,και ξεχύσου στις παραλίες να διαδώσεις το λόγο του λιανικού μονοπωλίου.Αμήν.

4)Τα ρούχα-φωτοτυπίες
Αυτό πια είναι από τις μόνιμες γκρίνιες μου,χειμώνα-καλοκαίρι,απλά το καλκαίρι μου κακοφαίνεται παραπάνω.Ένα λεωφορείο γεμάτο ίδιο πεδιλάκια.Μια καφετέρια γεμάτη ίδια σορτσάκια.Ένα κλαμπάκι γεμάτο ίδια φορεματάκια.Βγαίνω μια βόλτα και νιώθω λες και παίζω στο GTA III ή τελοσπάντων,οποιοδήποτε action game εκείνης της εποχής,που τα sprites,τα ανθρωπάκια στους δρόμους ,φοράνε όλα τα ίδια ρούχα,σε 5-6 παραλλαγέςΕίναι η ίδια λογική που λέγαμε πιο πάνω με τα καλάθια.Παλιά μπασκλασαρία,τώρα τρεντιά.Κι ας παίρνω το κουρέλι σε 3πλασια τιμή από το λογικό.(Να σημειωθέι εδώ ότι δεν έχω τίποτα με τα καλάθια και το λιανικό εμπόριο,σε λαική γειτονιά έχω μεγαλώσει κι έτσι τη βγάζαμε μικρά.Με τα κορόιδα,την σαρδελοποίηση,την κακογουστιά και τη γυαλομαμουνιά έχω πρόβλημα)Προσωπικά.,προτιμώ να μείνω ξεβράκωτη(κι ενίοτε μένω) παρά να πέσω στην ανάγκη των αδιανόητων πολυεθνικών με τα τσίτια.Για μαγιώ και περαιτέτω στυλιστικά θα τα πούμε και παρακάτω,γιατί έχει πολύ ζουμί η υπόθεση.


5)Τα μαγιώ.
Μια κουβέντα θα πω και οι έχοντες γούστο θα με καταλάβετε:ΜΙΧ 'N' MATCH.Πανάκριβα και ταυτόχρονα φτηνιάρικα,επίσης φωτοτυπιάρικα,σε ελεεινά χρώματα ,έχουν δημιουργήσει ένα στρατό νάυλον λουόμενων,έτοιμων να βουτήξουν,όχι στα θάλασσα,αλλά στις σελίδες των φτηνοπεριοδικών μόδας για γαλοπούλες.Με μικρές παραλλαγές κάθε χρόνο-φέτος έχουμε τα στράπλες σε συνδυασμό με  μπραζίλιαν ξεκωλίδια,κυριαρχούν σε όλες τις παραλίες και δημιουργούν την εικόνα του ενιαίου χωρίς μεγάλη προσπάθεια.Πέρα από τα παραπάνω,άλλες δύο άθλιες επιπτώσεις της κακόγουστης επικρατησής τους:α)πλέον,το σώμα προσαρμόζεται στη βιομηχανία μαγιώ και όχι τα μαγιώ στα σώματα και β)παντού κωλαράκια.Πλήρης απομυθοποίηση του μπανιστηριού.
Προσωπική μου γνώμη:τιμιότερο,ομορφότερο και πρακτικότερο,από το να φοράς ένα κομματάκι ύφασμα που σε κόβει και δεν καλύπτει και τίποτα,να πετάξεις κωλάρα και βυζάρα όξω και να το φχαριστηθείς.

6)Το τατουάζ.
Πριν μερικά χρόνια ήταν το απόλυτο σημάδι.Τώρα είναι το απόλυτο ρημάδι.Δε λέει τίποτα.Πιο πολύ εντύπωση κάνει ένα αξιόλογο άρωμα,παρά το πιτσικαρισμένο ink στον υποδόριο ιστό.Εκτός κι αν είσαι,ρε παιδί μου ,τρελός τατουαζάκιας και είσαι καλυμμένος από κούτελο εώς φτέρνα.Οκ,πάω πάσο.Δεν μου αρέσει,αλλά το χεις ίρτζι και το σέβομαι.

7)Οι λελογκόμενοι.
Ξέρω τι θα μου πείτε,υπάρχουν και τον χειμώνα.Αλλά ρε πούστη μου,πώς να το κάνουμε,το καλοκαίρι είναι η εποχή που θα βλεφαριάσεις,θα ξανοιχτείς,θα φλερτάρεις,θα γκομενιάσεις.Κάθεσαι ωραία ωραία στην πετσετούλα σου,στο βραχάκι σου,στο μπαράκι σου,στο κάθισμα του αυτοκινήτου σου με ανοιχτό το παράθυρο ,και πας να πάρεις λίγο μάτι και  μυρωδιά σερνικού.Γυρνάς δεξιά,αριστερά,μπρος,πίσω,και τι βλέπεις;Παντού ο ίδιος γκόμενος:μελαχροινός,μούσι κομμωτηρίου ,γυαλί επιλεγμένο προσεκτικά,μαλλί που έχεις την εντύπωση ότι μένει πάντα στο ίδιο μήκος,βερμουδίτσα ή κάπρι,δέρμα μεταξύ καστανοχώματος και κοκκινοχώματος.Απαραίτητο αξεσουάρ η γκόμενα με το απίστευτα καθαρό,μη τοξικό, στυλάκι ''όλα στη θέση τους'' ,που τη δεκαετία του 90 την έλεγες και παρθενοπιπίτσα του κατηχητικού.Και δεν είναι φλώροι,όχι όχι.Αυτό δε μπορώ να το κρίνω αν δε γνωρίσω κάποιον προσωπικά.Ίσα ίσα που έχω την αίσθηση ότι πουλάνε και λίγη εντός πλαισίων μαγκιά.Δεν είναι που είναι σφίχτηδες,ούτε.Σφίχτηδες υπάρχουν πολλά χρόνια τώρα και ανήκουν σε κάθε στυλ και τάξη.Άλλο είναι το θέμα μου:που τα έχουν  όλα με μέτρο και που ειναι ΌΛΟΙ ΊΔΙΟΙ.Και όπως και να το κάνουμε,για εμάς τις μελαχροινολυσσάρες,αυτό είναι μεγάλο πλήγμα.Φύγαν απο τη μόδα του Θέμου οι ξανθιές,πλακώσαν οι μελαχροινοί της οκάς.Το τέλος της παλιάς,καλής,μεσογειακής αρρενωπότητας.

8)Το σολάριουμ.
Πέρα απο του καρκίνους,το πρόωρο γήρας του δέρματος,τη σκατίλα καλοκαίρι και χειμώνα και το φωσφοριζέ σοκολατί στη μάπα,το μεγαλύτερο πλήγμα με την εξάπλωση αυτής της αηδίας,είναι στην χαρά μας  να μετράμε μπάνια και αντίθεση λευκού-γκαγκανιασμένου δέρματος.Παγωτά έχουμε πάψει να μετράμε εδώ και χρόνια.Κάθε εφηβάκι γνωρίζει,από το γυμνάσιο κιόλα,ότι η διατήρηση της σιλουέτας είναι επιδίωξη πέρα και πάνω από κάθε χαρά.

9)Οι μουζικές.
Ούτε εδώ έχω να πω πολλά.Πηγαίντε σε ένα beach bar και θα καταλάβετε.Και δεν είναι ανάγκη να είναι από αυτά τα τρέντυ που μαζεύουν τον σκασμό.Και σε εναλλακτικό κάμπινγκ προχώ νεολαίας να πας,τα ίδια θα ακούσεις.Τα ίδια που ακούς και το χειμώνα.Νταπ-ντουπ/ χιτάκι του συρμού/δεν ταιριαζετε σου  λεω δήθεν για να σπάσουμε πλάκα/καληνύχτα σας.Θεος σχωρεσ' τα πάρτυ και ζωή σε λόγου μας.

10)Η καλοκαιρινή ελευθερία να κάνεις ότι σου γουστάρει.-

3 σχόλια:

  1. Πόσο, ΠΟΣΟ πολύ σε νιώθω... Σταμάτησα εδώ και 3-4 χρόνια να ονειρεύομαι το πότε θα πάω στην θάλασσα -πλέον περισσότερο σε εφιάλτης με μάτια ανοιχτά μου μοιάζει η ιδέα πλέον...(συν ο συγχρωτισμός των Σ/Κ)

    Με είχες ήδη από το 3, αλλά κατά το 6-7 άρχισα να χειροκροτάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στη γωνιτσα ,φιλε μου.Εκει μπαινουμε σιγα σιγα.Μεγαλωνουμε αραγε;Δεν ξερω...Ακομα νιωθω παρατηρητρια.Οταν αυτο το πραγμα αρχισει κ γινεται καθολικο,μαλλον θα αντιδρασω διαφορετικα.Προβοκατορικα,λογικα... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή